Logica is de basis. Het “ene” is abstract, een Logos; in de Bijbel wordt dit Woord ook wel vereenzelvigd met Jezus en de Logos komt op aarde, als “zoon van God”, omdat het scheppende, scheidende, onderscheidende Woord ook van de Ene komt. Het christendom is volgens Nietzsche Neoplatonisme voor de massa. Daarin heeft hij m.i. gelijk. Daarom bevat het veel elementen uit het Neoplatonisme terwijl het ook geschikt gemaakt is voor de brede bevolking: “Laat de kinderen tot mij komen” is daarbij het devies, terwijl voor de meer filosofisch ingestelde elite een pad tussen Logos en Chaos openstaat.

De symbolische interpretatie is rijker dan de letterlijke. Je kunt scheppingsverhalen letterlijk nemen, maar dan mis je al snel alle symbolische en filosofische betekenissen, en sluit je jezelf af voor andere benaderingen. Het Neoplatoonse raamwerk biedt ruimte voor een brede Traditie, waar soefi’s, christelijke mystici, chaosmagiërs, kabbalisten, occultisten en Hindoestanen overeenkomstige inzichten kunnen delen, zonder het belang van hun eigen pad, groep, land en grenzen op te hoeven geven.

De Vorm vraagt om begrenzing; vrijheid is een vorm van chaos die enkel kan bestaan binnen een Vorm. Het liberale denken ontstond binnen een onbewuste of niet-gedefinieerde, want vanzelfsprekende, context of begrenzing van religie, technologie, historie, taal, en etniciteit. Nu die context onder druk staat, zal ook de liberale orde onder druk komen te staan; het heeft de eigen Vorm niet erkend, en kan daarom de eigen integriteit niet bewaken. De rationaliteit van de Verlichting ontkende de suprarationaliteit, de Nous; het dacht dat het denken gelijk stond aan het zijn; ze beriepen zich op de rationele Grieken, maar de Griekse goden spraken door een Orakel. Met letters is het niet mogelijk de ongeschreven leer vast te leggen.

De inspiratie komt van de (half)goden, de “demonen”, de muzen; ze voeden de fantasie, de dromen, de voorstellingen; zijn de demonen echt boodschappers van de goden, of zijn het slechts persona’s of archetypen in ons onbewuste? Wie kan het zeggen, wie kan het bewijzen? Hoe dan ook, ze doen hun werk, ongrijpbaar voor de logica, maar de logica en de empirie gaan er wel mee aan de slag, zoals een beeldhouwer een blok steen bewerkt. Kennis is gevaarlijk, en de “zonen van God” brengen in de Bijbel ook verboden kennis naar de mensen; de mens brandt zich graag aan kennis, wat hem onderscheidt van de dieren. En zo komen we in een wereld die steeds kunstmatiger, steeds demonischer, steeds technologischer wordt. Ik houd van technologie en ben wel een beetje een nerd met computers.

Democratie en aristocratievorigeconceptenvolgendeDe informatiesamenleving

Concepten: Anima Mundi | Psychische ruimte | Emergentie, illusies en goden | Democratie en aristocratie | Ratio en inspiratio | De informatiesamenleving | Furor Teutonicus